Pragniemy pokrótce odnieść się do fałszywych i niesłusznych zarzutów, stawianych Stowarzyszeniu Miłość Nie Wyklucza w raporcie Obywatele Dla Demokracji. Ocena prawidłowości alokacji środków Mechanizmu Finansowego EOG (tzw. „funduszy norweskich”) przez Fundację im. Stefana Batorego oraz opis zmian obecnego modelu.
Po pierwsze Ordo Iuris twierdzi, że projekt Równość małżeńska dla wszystkich, dofinansowany w ramach programu Obywatele dla demokracji „to projekt jawnie podważający podstawy polskiego porządku konstytucyjnego”. Powodem tak surowej oceny jest fakt, że dążymy do wprowadzenia pełnej równości małżeńskiej, rozumianej jako prawo do zawarcia małżeństwa przez wszystkie osoby, niezależnie od ich orientacji psychoseksualnej czy identyfikacji płciowej.
Przyjmujemy te słowa ze zdumieniem. Teza, że dążenie do równości narusza „podstawy polskiego porządku konstytucyjnego” wydaje się co najmniej osobliwa, chociażby w świetle art. 32 Konstytucji RP, który mówi, że „wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne” oraz „nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny”.
Autorzy powołują się na ponadto na artykuł 18 Konstytucji, który ich zdaniem „zobowiązuje władze publiczne do otoczenia małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny ochroną i opieką, a nie do wspierania działań mających na celu destrukcję ustrojowego modelu rodziny i małżeństwa poprzez wprowadzenie form alternatywnych, choćby nawet inaczej nazwanych”. Tymczasem art. 18 Konstytucji – co szerzej wyjaśniono w uzasadnieniu projektu ustawy o równości małżeńskiej stworzonym w ramach realizowanego ze środków Fundacji Batorego projektu – zobowiązuje władze publiczne do ochrony i wsparcia nie tylko tradycyjnie rozumianego małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny, ale także do ochrony i wsparcia szeroko rozumianej rodziny. Art. 18 Konstytucji preferuje małżeństwa zawierane pomiędzy kobietami a mężczyznami, nie zakazuje jednak istnienia małżeństwa pomiędzy osobami tej samej płci. Inne zasady i normy wyrażone w Konstytucji – poszanowanie godności, wolności, równości, życia rodzinnego – przemawiają za otwarciem małżeństwa dla par tej samej płci.
Po drugie zarzucono nam, że w „opisie projektu powoływane są badania [sic] o rzekomym poparciu społecznym dla tzw. «małżeństw jednopłciowych» na poziomie 55%, jednak nie ma podanego ani źródła, ani roku badania. Stawia to pod dużym znakiem zapytania rzetelność i uczciwość realizatora projektu”.
Autorzy powołują się tu na skrócony opis dostępny tutaj. Faktycznie, nie podaliśmy źródeł, gdyż nie na tym polegają skrócone opisy (jak sama nazwa wskazuje). Badania o których mowa są natomiast dostępne na naszej stronie internetowej, o czym autorzy powinni wiedzieć, gdyż ją odwiedzili (powołują się na nią w przypisie nr 46).
Ponadto wzmianka na temat badań przywołanych w skróconym opisie jest nieprecyzyjna. Nie piszemy, że małżeństwa jednopłciowe cieszą się poparciem na poziomie 55%, lecz że „ponad 55% społeczeństwa popiera jakąś formę regulacji związków jednopłciowych”, co obejmuje odpowiedzi respondentów popierających wprowadzenie równości małżeńskiej, związków partnerskich lub umów notarialnych. Nie wydaje nam się, by na takiej podstawie autorzy mogli kwestionować czyjąkolwiek „rzetelność i uczciwość”. Wyniki prowadzonych przez nas badań można poznać na stronie mnw.org.pl/tematy/badania/.
Co charakterystyczne, słowo „miłość” pojawia się w raporcie Ordo Iuris tylko dwa razy. Jesteśmy niezwykle dumni, że w obu przypadkach padło ono dzięki wzmiance o naszym stowarzyszeniu.
Stowarzyszenie Miłość Nie Wyklucza
